"Μια κάποια εκπαίδευση"

Η ταινία της Λόνε Σέρφινγκ διαθέτει μια πένθιμη ελαφράδα - όχι μελαγχολία ή φθινοπωρινή μουντάδα, αλλά έναν στοχασμό με πικρό χαμόγελο... Το αιχμηρό και παιχνιδιάρικο σενάριο ανήκει στον Νικ Χόρνμπι, τέλειο γνώστη της άχαρης μετάβασης της Αγγλίας από τη μεταπολεμική μιζέρια στα πρώτα ψήγματα ιδιοσυγκρασιακού κοσμοπολιτισμού....

Η έφηβη Τζένι ενσαρκώνει το άγουρο Λονδίνο των αρχών των '60s, μιας εποχής που ελάχιστα γνωρίζουμε σε σχέση με την έκρηξη ήχου και μόδας που ακολούθησε, με το Mersey Beat, τους Beatles και τα υπόλοιπα συγκροτήματα που κατέκλυσαν τον πλανήτη, το περίφημο Swinging London. Επιμένω στον σεναριογράφο Χόρνμπι, γιατί υποψιάζομαι πως μετέφρασε τον χαρακτήρα της Τζένι σε μια σειρά από τραγούδια, τη σκέφτηκε μουσικά, ως ενδιάμεσος της αυτοβιογραφίας της Λιν Μπάρμπερ και της Δανής σκηνοθέτιδος Λόνε Σέρφινγκ (Ιταλικά για αρχάριους).